«آبِ بدون درآمد» چالشی که راه حلی ساده دارد

به گزارش پایگاه خبری ساتکاب،  ایران با میزان  220 میلی متر بارندگی سالانه ، کشوری خشک و نیمه خشک محسوب می شود که فقط یک سوم از استاندارد بارندگی مطلوب دنیا را دارد و به این ترتیب در تامین آب در حوزه های مختلف با مشکل مواجه است، جلوگیری از هدررفت آب در شبکه های انتقال و توزیع آب مسلماً کمک بزرگی به حل این مشکل می کند.

اعلام اصطلاح «آبِ بدون درآمد» از سوی "انجمن جهانی آب"، به آبی اطلاق می شود که وارد شبکه های توزیع می شود، اما پولی از آن دریافت نمی شود. 

بنا بر این گزارش، «هدررفت آب» به دو صورت انجام می شود؛ "واقعی" و "ظاهری". هدررفتِ واقعی به معنای آبی است که به دلیل نشت، از خطوط لوله و اتصالات و انشعابات خارج می شود و به دستِ مصرف کننده نمی رسد و هدررفت ظاهری نیز به آبی اطلاق می شود که به دست مصرف کننده رسیده است اما به دلایلی مانند؛ استفاده غیرمجاز، خرابی کنتور و یا خطای قرائت مامور کنتور خوان، در سیستم ثبت نشده و درآمدی نیز در پی نخواهد داشت. 

بنا بر آمار موجود، در مناطق شهری کشورمان ایران، حدود 4/25 درصد از مجموعِ آبِ تولیدی، درآمدی برای شرکتهای آب و فاضلاب ندارد که 13 درصد از آن مربوط به هدررفت واقعی و 11 درصد آن نیز مربوط به هدررفت ظاهری است و 4/1 درصد آن نیز در حوزه مصارف مجاز رایگان می باشد. 

 میانگین این عدد در کشورهای توسعه یافته 15 درصد و در کشورهای در حال توسعه 35 درصد است . خوشبختانه این رقم طی سالهای گذشته با انجام اقدامات عملی – تخصصی مناسب در کشورمان بهبود یافته به نحوی که میزان روند هدررفت آب، کاهشی شده و از سال 1380 تا کنون از میزان 35 درصد به حدود 4/25 درصد کاهش یافته است . 

آنچه که بدیهی است، این میزان با انجام اقداماتی ساده مانند؛ کاهش مدت زمانِ حمام، تعمیر مرتبِ کولر و سرویس های بهداشتی و تعمیر نشتی ها از لوله و اتصالات و نشستن خودرو با آبِ لوله کشی کمتر خواهد شد و به این ترتیب مقابله با چالش کم آبی به نحو چشمگیری بهبود خواهد یافت. 

دکتر تقوایی / مدیرعامل شرکت دانش بنیان مهاپ